Ведай

Калi табе ўжо ёсць сто год,

А ты яшчэ глядзiш на дзевак,

Спраў вырашаеш карагод

I кожны дзень iдзеш налева,

Грызеш навукi, як бабёр,

На болькi часу не хапае,

То ведай: ты даўно памёр,

Знаходзiшся ў аду цi ў раi.

Похожие статьи:

Рассказы → Памятка выхавацеля